Cömertlik, Peygamber Efendimizin en belirgin vasıflarından biridir. Nitekim Cabir b. Abdullah (r.a) der ki: "RasüI-i Ekrem Hazretleri dünya ile ilgili bir şey istenilince asla red cevabı vermez istenilen şey varsa verir, yoksa vaat ederdi.
Müslim'de şöyle naklolunur: Rasülullah (s.a.s.) İslam üzere kendisinden istenilmiş olan herhangi bir şeyi muhakkak vermiştir. Bir defasında kendisine bir kimse gelmişti de Rasülullah Efendimiz (s.a.s.) ona iki dağ arasını dolduracak kadar çok koyun vermişti. O zat kendi kabilesinin yanına gidip: ' kavmim, Müslüman olunuz, çünkü Muhammed fakirlikten korkmaksızın büyük ihsanda bulunuyor" demiştir.
Yine Müslim'de naklolunduğuna göre Safvan b. Umeyye (r.a) diyor ki: 'Allah'a yemin ederim ki Rasülullah (s.a.s.) bana çok ihsanda bulunmuştur. Başlangıçta O, bana göre insanların en çok buğzedilecek olanı idi. Fakat bana ihsan etmekte devam etti. Nihayet benim yanımda insanların en sevimlisi oldu. '
Hz. Enes (r.a)ın şu sözü de bu tip gelişmelere ışık tut maktadır:'Bazen bir kimse ancak dünyayı isteyerek Müslümanlığa girerdi. Fakat İslam'a girince artık Müslümanlık kendisine dünyadan ve dünya üzerindeki her şeyden daha sevimli olur.